یادداشتی بر اولین جلسه داستان گپ

یکی از بزرگ‌ ترین هنرهای نویسنده‌ها(یعنی کسانی که روایت مینویسند، چه رمان‌نویس، چه داستان کوتاه، چه خاطره) یکی از مهم‌ترین بخش های کارشان این است که بتوانند لحظات حسّاس را ترسیم کنند. مقام معظم رهبری

شاید بپرسید: داستان خواندن یا شنیدن چه سودی دارد؟ حال، ما می گوییم: چه کسی می تواند بگوید حداقل دوران کودکی اش با قصه و داستان سر نشده؟! مهم نیست که داستان ها واقعی باشند یا با تخیّل آمیخته باشند، بذر داستان با تجربیات انسان ها کاشته می شود و بعد شاخ و برگ می گیرد. جامعه ی ما با داستان ها عجین بوده، همیشه و درهمه ی زمان ها. جوامع بزرگی وجود دارند که از چرخ استفاده نکرده اند، اما هیچ جامعه ای نبوده که داستانی برای گفتن نداشته باشد. و فرهنگ ما سرشار از حکایات پررنگ و تاثیرگذار است. این مقدمه را گفتیم تا خبر دهیم که اولین جلسه از سلسله جلسات ماهانه "داستان گپ" چهارشنبه هفتم دی ماه، در ساختمان حوزه هنری همدان برگزارشد. در این جلسه، داستان "مدیر مدرسه" نوشته ی "جلال آل احمد" از زوایای گوناگون، مورد نقد و بررسی قرارگرفت. همچنین داستان کوتاه خانم فاطمه تخمه چی خوانده شد و مخاطبان بعد از شنیدن، به نقد آن پرداختند. نویسندگان همدانی همچون سیدمیثم موسویان، مرتضی فرجی، مریم زندی، مونا اسکندری، مریم کوثری هنرمند و جمعی از علاقه مندان به داستان نویسی، در این محفل همراه و همنشین ما بودند. عکس ها را خانم مبینا چرخی، از اعضای خانه ی عکاسان ثبت کرده است.

الهام فقیهی / ویراستار