شاعر: مریم کوثری هنرمند
"هم صحبت ماه وخدا"
درکشورما ، یک نفر
جایش همیشه خالی است
درقاب عکسی، صورتش
لبریز از خوشحالی است
سردار بود و قهرمان
درراه دین ازجان گذشت
درآسمان ها خانه داشت
پرواز کرد و برنگشت
سردار دلها تاابد
هم صحبت ماه و خداست
مانند شیرعلقمه
یک دست او از تن جداست
یک شب کبوترمی شوم
با یاد او من میپرم
از زینبیه تا دمشق
پر می کشم دورحرم